Na posljednjem spratu Muzeja izloženi su eksponati koji predstavljaju dio tradicionalne kulture života na području budvanske opštine. Eksponati  etnografske zbirke, izloženi su u dvije tematske cjeline: gradska i seoska.Na osnovu izloženih eksponata, možemo steći utisak kako se nekad živjelo i privređivalo u samom gradu i u njegovoj najbližoj okolini.

Pribor za ribolov, navigacioni instrumenti – barometar, oktant s kraja XVII i početka XVIII vijeka, log za mjerenje brzine broda i megafon iz XIX vijeka, brodski fenjer i maketa broda Obilić  iz XIX vijeka, vlasništvo paštrovske porodice Medin, otkrivaju da su glavne privredne grane stanovnika Budve bile ribolov i pomorstvo.

Enterijer gradskih kuća govori o izuzetnom odnosu stanovnika ovog grada prema kulturi i umjetnosti. Garnitura za sjedenje i ogledalo iz XIX vijeka sa elementima baroka, kuhinjski kredenac i komoda s kraja XIX vijeka, porcelansko posuđe s kraja XVIII i početka XIX vijeka, zidni sat iz XIX vijeka, mesingani  mangal  za grijanje i  fjorentina – trorogi svijećnjak za osvjetljavanje prostorije iz XVIII vijeka, kao i fotoalbum, otkrivaju stil i kulturu gradskog načina života.

Predmeti izloženi u zasebnom dijelu s kraja XIX i početka XX vijeka otkrivaju sliku da se kultura života tradicionalnog seoskog domaćinstva značajno razlikovala od gradskog. Upotreba predmeta kakvi su verige i kotao za kuvanje, trpijelj (sadžak), lopar, kalup za pravljenje obuće i samar, navode na zaključak da je seocko stanivništvo vodilo grub i težak život i da im je glavna grana privređivanja bilo stočarstvo.

Predmeti kao što su kandilo i ikona, triptih sa centralnom deizisnom predstavom iz XVI vijeka, drvene škrinje (mornarska, putnička i primorska), kompleti muške i ženske narodne nošnje i djelovi ženske paštrovske nošnje, kao i srebrni nakit bili su sastavni dio svakog domaćinstva i seoskog i gradskog. Naravno, sa značajnim razlikama u izboru kvaliteta i skupojcenosti materijala i tehnike izrade.

Svaki muškarac, bio bogat ili ne nastojao je da ima što ljepše oružje. Oružje iz XVIII i XIX vijeka, izuzetno bogate zanatske izrade, ukazuje na odnos koji su muškarci ovog perioda imali prema oružju kao sastavnom dijelu muške nošnje. Duge puške  tančice , kubure i nož okovani su srebrom i ukrašeni tehnikom livenja, iskucavanja, bogato ornamentisani floralnim motivima i pozlatom. Oružje stečeno u borbi, odnosno zaplijenjeno od neprijatelja, nosilo se s posebnim ponosom.

Izloženi eksponati etnografske zbirke svjedoče o životu, stvaranju i borbi stanovnika ovog područja za opstanak i napredak tokom svih društvenih, ekonomskih i istorijskih nedaća s kojima su se suočavali. Karakterističan način života, vjerovanja i običaji, enterijer i eksterijer kuća, izrazi i nazivi djelova narodne nošnje, nakit, specijaliteti kuhinje bespovratno iščezavaju pred nama. Ovu specifičnu primorsku kulturu je potrebno sačuvati i njegovati za buduće generacije. Najveći značaj koji ova etnografske zbirka ima i može imati jeste čuvanje i afirmacija tradicije i kulture Budve i njenog područja.